معنی ذوی القربه - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(ذَ وِلْ قُ با)

جمع واژۀ ذوالقربی. نزدیکان. کسان. خویشان. خویشاوندان

(ذَ وِلْ قَ بَ)

نزدیکان. کسان. خویشان. خویشاوندان. ج ، ذوالقرابه

نزدیکان، کسان، خویشاوندان

خویش کس نزدیک خویشاوند، جمع ذوی القرابه

ذوالقربی: خویشاوند خویشاوند: (حق تعالی در کتاب مجید از قطع رحم نهی کرده است و بمودت ذی القربی فرموده)

((~. قُ با))

نزدیکان، خویشان